یکی از تفاوت های بنیادین نگاه مردمان مشرق زمین و مغرب زمین نسبت به روزگار خویش و جهان این است که ملت های غرب افق آمال و رد آرزو ها و رویاهایشان به سوی آینده ای است که خود می خواهند با اراده ای نوین آن را بسازند. اما ملت های شرق همیشه رد نگاه شان به گذشته های باستانی شان در دوردست تاریخ است و در آرزوی بازگشت به اعصار طلایی تاریخی حسرت انگیزشان هستند :
چین که در آرزوی عصر کنفسیوسی (که دارند به ان با سعی و تلاش نزدیک می شوند..آرش)
و مصر که در رویاهای عصر فراعنه
و ایران که هنوز که هنوز است برخی از روشنفکرانش در حسرت عصر طلایی داریوش و کوروش هخامنشی اند.
دکتر شریعتی "تمدن و تجدد"
پسر کو ندارد نشان از پدر... حکایت اه و افسوس ماست!!!!